Vígslur og Karma

 

Í andlegri heimspeki er oft talað um að fólk fari í gegnum alskonar „initiations“ eða á góðri íslensku vígslur , þessar vígslur geta verið formlegar eða settar upp hjá fólki til að marka einskonar tímamót eða útskríft.  Í okkar ytri lífi eru vígslur eins og fermingar og útskrift úr skólum dæmi um samfélagslega vígslur, þó að öllum prófum hafa verið náð fyrir og allur lærdómur búinn þá er það vígslan sjálf um útskrift sem stimplar inn þetta félagslega samþykji. 

En þegar kemur að innra lífi eða okkar persónulega þróun óháð samfélaginu þá eru þessar vígslur oftar nær óséðar og virðast þér gerast oftar nær sjálfkrafa  ferli sem breytir hver við erum. Eitthverskonar upgrade frá því hver við vorum og það sem við erum eftir  sá vígslu.

Sumir mundu nú bara segja að þetta sé bara lífið og er ekkert form eða skipulag á þessum þróunarferlum en stundum er hægt að sjá þessar svokallaðar vígslur í rauntíma og gera sér auðveldara að ná lexíunum sem eru að reyna stuðla á nýu viðhorfi eða persónuleika breytingum.

Oftast er ómögulegt að sjá heildamyndina fyrr en maður er komin útur aðstæðunum og situr uppi með gjafirnar.

Vígslunar virðast vera jafnmargar og við mannfólkið  , þar sem hver einstaklingur er einstakur með gjörólíkar reynslur og viðhorf þá er eflaust erfitt að vera tengja við það sem aðrir upplifa og reyna setja það í búning fyrir sjálfan sig.

En þetta eru upplifarnir sem enda með að breyta manni á betri veg eða kenna manni eitthvað nýtt.

Fólk lenda í þessum vígslum ómeðvitað og ákveður að taka ekkert frá þessu tímabili og breyta engu og kallar þá einungis eftir aðrari erfiðari reynslu til að reyna læra sömu lexíuna.

Því miður koma þessar vígslur yfirleitt í gegnum erfiðar lífsreynslur og tímabil frekar en góðar. En það segir sig soldið sjálft að þegar allt er frábært og ekkert nema bliss þá erum við ekki knúinn til að breyta hlutum , en þegar kemur að erfiðum reynslum og ómögulgum aðstæðum þá erum við knúinn í að gera eitthvað nýtt eða breyta um viðhorf til að komast í gegnum þessar reynslur og koma í veg að þær endurtaka sig.

Þetta getur verið allt milli himins og jarðar þannig séð , getur t.d tekið heilsu þinni sem sjálfsögðum hlut og gert alltaf sem þu vilt þangað til þú lendir í löngum erfiðum veikindum og eftir sigur á 12 mánaða bárattu  þá ertu með gjörólíka sýn,hugmyndafræði og atferli að öllu sem kemur að heilsu vegna þú tekur henni ekki sem sjálfslögðum hlut lengur . Og þó þu ert ekki lengur veikur þá hafði þetta tímabil það mikið áhrif að þú ert bara ekki lengur í sama farinu, þú ert orðin meðvitaður fyrir þessum hlutum og heldur breytingunum til að ástandið endurtaki sig ekki. Þannig ef á lengra tíma er litið þá var þetta erfiða tímabil eitthvað sem mögulega bjargaði þér frá mun verri afleiðingum og slakari lífsgæðum í framtíðinni.

Ef við setjum þessar vígslur í sama veruleika og svokölluðu kundalini vöknum í Hindú fræðum sem partur á ferlinu er að snákurinn étur upp karma  þitt og allt sem þú heldur um sjálfan þig sem er byggt á sandi. Þá eru þessar vígslur það sem snákurinn er að hleypa af stað.

Ef við erum að koma réttu megin í gegnum þær væri samsvarandi að snákurinn væri búinn að éta sig í gegnum það karma.

Og hvað er karma? Hvað er það sem snákurinn er að borða sig í gegnum.  Að mínu mati þá eru það okkar skuggar og neikvæðu minningar, sem við höfum fengið úr þessu lífi, það sem við byrjum með frá fyrri lífum og það sem við fáum frá foreldrum okkar í formi viðhorfa og atferla. Þeira neikvæðu minningar hafa myndað víst viðhorf á lífinu sem berst yfir á okkur í formi skugga eða karma. Þetta er  hjá öllum og er ekki endilega tala um neikvæða minningu á form við trauma endilega bara allt sem kemur í veg að innkirtlanir okkar virka eins og þeir eiga í sinni fullkomnustu mynd. Ef mamma þin t.d átti tímabil sem hún var svikin af hattasölumanni og var mikið nækvætt tal um sá mann í kringum þig þegar þu varst barn.

Svo 20árum seinna þegar þú labbar framhjá manni sem er að selja hatta þá kemur automatic upp ónotaleg tilfinning og eitthver dómur í hugsana formi upp , og þú hugsar hvað þú hefur aldrei þolað hattasölumenn af eitthverjum ástæðum.

Eða fullorðin manneskja sem þolir ekki í fari fólks ef það er að haga sér eins og vitleysingar og ekki fágað eða stillt. Það einfaldnlega triggerar alltaf upp þennan dóm  þegar það sér þannig manneskju óhað því hvort það er í persónulegum aðstæðum eða ekki.

 En sem er gangioft í svona tilvikum ef aðstæður eru ekki persónlegar ,er að þegar sú manneskja var yngri og var að haga sér eins og vitleysingur eins og krakkar gera í leik þá var það skammað og sagt að svona ætti ekki að haga sér og það ætti alltaf að vera stillt og fágað. Ef þetta atvik bjó til neikvæða minningu þá eru líkur á að sama atferli í öðrum triggera sama dóm og var settur í sjálfan þig sem barn.  Fólk hatar yfirleitt eiginleika í öðrum það sem þeir þverneita að þeir hafa sjálfir. Þegar sannleikurinn er að allir hafa allann skalann inni sér þó maður velur að sýna það sem maður vill.

Maður sér þetta greinlega í mörgum sárum hjá fólki. Gott dæmi eru hrekkjusvín sem fórnalömb þeirra eru alltaf fólk sem sýnir vissan veikleika sem hrekkjusvínin geta ekki samþykt í sjálfum sér. Krakki sýnir veikleika ungur og er strítt eða lamið heima eða úti svo þegar það er orðið  stærra þá hrekkja þeir fólk sem sýna sömu veikleika og þeir eru að flýgja frá. 

En það flokkast frekar undir skuggavinnu og sannleikurinn er sá að fólk hvorum megin á hverjum skala leita hvort annað upp ómeðvitað fyrir tækifæri að yfirstíga sína skugga.